Gecenin Körü.

Daha önce hiç bu kadar sıkıldığımı hatırlamıyorum. Halbuki konuşmayalı 7 saat olmuş henüz.. Ama bana gelen koskoca 7 gün! O da böyle hissediyor mu bilmiyorum. Umarım hissediyordur. Umarım biraz olsun anlıyordur beni. Telefonsuz yaşamanın bu kadar zor olabileceğini tahmin etmiyordum. Ama alışıcam öyle ya da böyle. Normalde bu saatlerde ağzımı deve gibi açıp böğürerek esneyip uyumam gerekirdi. -Böyle de iğrenç bi kızım.- Ama yok. Canım sıkıldıkça buzdolabına koşuyorum. Evde var olan tüm tatlıları -baklava, helva, dandik bayram şekeri, kitkat.- ne olursa olsun mideye indiriyorum ve üzerine 1 litre soğuk su. Müthiş! Bunu her gün tekrarlayacak gibi görünüyorum. Facebook hesabımı kapattım. Kimseyle görüşmek istemiyorum. Evden dışarı çıkmıyorum zaten. Yeni müzikler keşfettim. Yeni bi grubun albümünü baştan sona 2 kez dinledim. Duş almam gerektiğini farkettim ama suların kesik olmasıyla kendimi derin bi yasta buldum. Yazları da orkid çekilmiyor, kıçım terledi! Annem deriiin bi uykuda olduğundan uyumadığımı farketmedi yoksa söylenirdi. "Gündüzleri ruh gibi dolanıyorsun sonra. Vikvikvik!" (Saat 3 efenim.)


...

Acaba şimdi O olsaydı napardık? Ya yine kavga ederdik. Ya da canım cicim şukela mı.. Ya da ne bileyim. Eskiden saçmalardım. Çok saçmalardım. Bıksa bile belli etmezdi. Ben saçmalamaktan geberirdim. O yine dinlerdi. Hatta bazen o da katılırdı bana. Sabaha kadar geyik yapardık. Beni böyle saçma sapan hareketler yaparken kabullenen erkeğe tapmamak imkansız! Tamam kabul son zamanlarda BOK GİBİYİZ. Düzelmek için ara verdik ama kafamda milyon tane soru var. Derdini anlatacak birini buldu mu? Kızlar mesaj attı mı? -ki bunun cevabını biliyorum atmışlardır.- Kızların mesajına cevap verdi mi? Ya bi kıza ilgi duyarsa? Çok içiyor mu? Evde yalnız ya alkol komasına girerse? Ya fenalaşırsa? Kira parasını içkiye verdiği için ya evden atılırsa? Ya bir filin tecavüzüne uğradıysa? Ya kaplan desenli tanga giydiyse? ACABA KAFAYI MI YEDİM. evet evet yedim. O yüzden kapıyorum çenemi. Yani parmaklarımı...